boek 2 - dag 1 - deel 0

Intro

Ik ga geen moeite doen om dit boek leesbaar te maken. Mijn boodschap ligt onder een laag van onafgewerktheid - zoals de volgorde de hoofdstukken. het is de bedoeling ze allemaal in volgorde te lezen. Maar u bepaalt zelf of u nu de publicatievolgorde, de logische volgorde (eerst de intro, dan dag 1, dan dag 1 deel 2), dan wel de volgorde zoals u ze op de website zit, respecteert - en moeite die u dus moet doen om onder die laag te kunnen kijken. Ja, u zal mogelijk een zin een paar keer moeten herlezen. Neen, dat is niet om bigshot literair te doen. dat is omdat soms éénvoudige zinnen en woorden het beste uitdrukken wat ik te zeggen heb, en soms moeilijke woorden en zinsconstructies dat beter doen.


Ik ga er vanuit dat u best wat moeite mag doen. Dat is behoorlijk arrogant, dat weet ik.


Het staat u vrij nu te stoppen met lezen en te wachten tot ik mijn boodschap kan brengen zonder die laag. hapklaar, zonder dat u moeite moet doen. If ever.

Ik zie dit als een intiem gesprek waarbij ik u in vertrouwen neem. Ik ben uw beste vriend en ik kom af met dit verhaal.

Boek 2 - dag 1 - deel 2

laat ik beginnen met één van de voor mij meest fundamentele begrippen: stress.

Stress heeft voor mij te maken met verwachtingen. Ofwel verwachtingen bij jezelf waar je aan wil voldoen, ofwel verwachtingen bij anderen waar je wil aan voldoen of denkt aan te moeten voldoen - wat eigenlijk niet meer is dan het eerste, maar dan met een omweg. Want je kiest toch om te willen voldoen aan datgene waar je aan denkt te moeten voldoen, niet?

Bij mij had het te maken met verwachtingen naar mezelf als gevolg van het willen voldoen aan de verwachtingen van anderen. En ik kan op dit moment niet met zekerheid zeggen of ik nu al dan niet het antwoord heb gevonden op de impliciet gestelde vraag: "hoe ga je daarmee om?"

En dat is verder niet relevant. Want het gaat om wat die stress heeft veroorzaakt:

Ik ga er met een kleine omweg naartoe. Er zijn twee belangrijke zaken te vertellen over tijd. Ten eerste, loopt die in één richting. We kunnen niet terug, met allerlei implicaties. ten tweede lijkt die tijd opgedeeld in twee soorten periodes:

periodes van zekerheid, vastheid, stabiliteit en peridoes van chaos, onzekerheid, variabiliteit, veranderlijkheid.

Wij mensen zijn niet altijd fan van die tweede soort. We hebben altijd wel een paar niveaus waarop we vasthouden aan... "wie we zijn", "wat we hebben", "hoe het is" en ideeën als "ons denken is altijd vrij", ...

En toch zijn nét die periodes vaak de interessantste. Omdat er in die periodes vaak "eenvoudiger" veranderingen voet aan de grond krijgen.

Boek 2 - dag 1 - deel 1

Boek 2 begint met burn-out 2.

Dat doet een vraag rijzen, die op haar beurt weer tot een nieuwe vraag leidt. De eerste  is "en hoe zit het met burn-out 1"? (misschien wordt dat boek ooit wel geschreven en wordt dat dan zelfs boek 1). En de daaruit volgende vraag: waarom burn-out 2 wel?

Laat ons eerst een paar zaken afspreken. Een deel van dit verhaal gaat over imperfectie. Jezelf als imperfect zien, en daarmee omgaan. Alles begint dan ook met het verwachtingspatroon voor dit boek.

Door dit boek te lezen, geeft u een bepaalde verantwoordelijkheid aan mij. De verantwoordelijkheid over de tijd die u neemt om dit boek te lezen. U kan nu niet terug naar het moment waarop u dit ben beginnen lezen, en dan bijvoorbeeld iets anders doen.

Als ik die tijd claim in te kunnen vullen, moet ik iets te bieden hebben, lijkt me zo. Wat ik te bieden heb, hangt evenwel samen met uw verwachtingen.

Als u nu een burn-out hebt, er net of al langer één achter de rug hebt, in uw omgeving ermee geconfronteerd wordt, denkt of vreest dat u op weg bent naar ééntje, er al eens van gehoord hebt, of wat dan ook, dit boek gaat u waarschijnlijk niet veel verder helpen. Op dat spoor, althans...

Burn-out an sich is redelijk goed gedocumenteerd, denk ik. Er zijn boeken, van strikt wetenschappelijke tot esoterische, er is allerhande medicatie voorhanden, ... Zoveel mensen er zijn, zoveel - en eigenlijk nog veel meer - oorzaken van burn-out zijn er. De mijne hadden te maken met verwachtingen. Stress heeft misschien altijd wel te maken met verwachtingen.

Dit boek poogt niet expertise voor te leggen op een gebied waar ik alleen ervaringsdeskundige in blijk te zijn/aan het worden ben. Dit boek gaat over wat er tijdens die periode gebeurt en gebeurd is.

Dit gezegd zijnde, en er vanuit gaande dat u voldoende gewaarschuwd bent...